Λοιμώξεις Ουροποιητικού σε άτομα με Χρόνια Νεφρική Νόσο
Οι Λοιμώξεις Ουροποιητικού σε άτομα με Χρόνια Νεφρική Νόσο, μικρού έως μετρίου βαθμού (σταδίου II–III), συνήθως ανταποκρίνονται επαρκώς στην αντιμικροβιακή θεραπεία. Ωστόσο, όταν η νεφρική ανεπάρκεια είναι σοβαρού βαθμού (στάδιο IV–V), λόγο της περιορισμένης αιμάτωσης του νεφρού οι συγκεντρώσεις των φαρμάκων στα ούρα ή στο νεφρικό παρέγχυμα δύναται να είναι μικρότερες από τις αναμενόμενες. Έτσι σε μία κατάσταση οξείας πυελονεφρίτιδας (με παρουσία νεφρικής ανεπάρκειας), η απάντηση μετά την έναρξη της αντιμικροβιακής θεραπείας μπορεί να καθυστερήσει. Επιπλέον, η πιθανότητα υποτροπής μετά το τέλος της θεραπείας είναι αυξημένη.
Θεραπεία
Θεραπευτικά οι αμινογλυκοσίδες έχουν μικρή ικανότητα διείσδυσης σε ασθενείς με νεφρική νόσο και δεν συνιστώνται. Οι φθοριοκινολόνες, η τριμεθοπρίμη / σουλφαμεθοξαζόλη, η αμπικιλλίνη και οι κεφαλοσπορίνες έχουν καλύτερο θεραπευτικό προφίλ για αυτούς τους ασθενείς. Ένα άλλο κλινικό πρόβλημα που μπορεί να προκύψει είναι όταν η λοίμωξη βρίσκεται εντοπισμένη σε μη λειτουργικό νεφρό. Η κατάλληλη αντιμικροβιακή θεραπεία θα αποστειρώσει τα ούρα και θα βελτιώσει τα συμπτώματα, μέσω της απέκκρισης των φαρμάκων από τον λειτουργικό νεφρό. Ωστόσο, οι μικροοργανισμοί παραμένουν στο μη λειτουργικό νεφρό λόγο χαμηλής συγκέντρωσης του αντιβιοτικού στο νεφρικό παρέγχυμα. Μετά την διακοπή της θεραπείας συχνά υπάρχει υποτροπή της λοίμωξης. Σε τέτοιες περιπτώσεις προτιμάται η χορήγηση αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέλος, η νεφρεκτομή (του μη λειτουργικού νεφρού) παραμένει μία θεραπευτική εκδοχή.
